Ulan Şenay Hanım, ben seni seviyordum be!
Aşıktım ulan ben sana, sular, seller gibi aşıktım, köpekler gibi aşıktım.
Tüm mahalleli dalga geçiyordu benimle
Ama ben kimselere kulak asmadım
Neymiş? Aşkın gözü körmüş… kör olsun!
Demek masal âleminde yaşıyormuşuz… masal bitti!
Kırdınız ulan, kırdınız!
Kıramadınız, işte bi bunu kıramadınız.
İstanbul’unuza geldik, karımı elimden aldınız, yetmedi ikinci karımı da aldınız
yetmedi bunu kıracaktınız, kıramadınız, kıramazsınız.
Bu benim silahım, topum tüfeğim be!
Ben bunu üfleyince ne oluyor biliyor musunuz?
Her şey değişiyo, her şey, her şeyi değiştiririm ben.
İstanbul’unuzu da masalınızı da başınıza yıkarım.
Uyanın! herkes de uyansın, yalan bunlar yalan, masal hepsi
Aşklarınız, meşkleriniz, eviniz, meviniz… hepsi yalan
Uyuyosunuz, uyutuyolar sizi.
Gelin gidelim buralardan, gidelim...
(Anlat İstanbul Filminden)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder